Dag 31

Vannacht redelijk geslapen, we zijn 6.30 uur opgestaan om reden dat we 7.30 uur uit de refugio moesten zijn. Voordat we vertrokken hebben we de banden op gepomt. Tegenover de refugio een bak koffie met een zoet broodje genomen. Het was nog donker dus dat kwam een bak koffie op zich wel goed uit. Om 8.15 zijn we op de fietst gestapt. Ook nu weer ff zoeken de stad uit te komen maar gelukkig fietste onze Mongoolse vriendin mee die overigens prima Spaans spreekt. Na een paar keer vragen zaten we op de goede weg. Het was gelukkig niet zo koud als de dag er voor. Na 20 km fietsen kwamen we door een klein dorpje waar een heerlijke ambachtelijke bakker zat, heerlijk de geur van het vers gebakken brood. Naast de bakker wat fruit gekocht in een overdekte markthal. We mochten het fruit niet aanraken, dus voorproeven zat er helaas niet in. De buitenband  van Johan begon er slecht uit te zien. Na onderzoek door onze vezel deskundige Frits (oud Akzo medewerker) kwam het advies de achterband zo snel mogelijk te vervangen. In het dorp na de fietsenmaker toe, helaas deze was gesloten. Nog een andere fietsenmaker gezocht maar deze was ook gesloten. Besloten naar een dorp 6 km verderop te fietsen. In Villafranca zat een zeer vriendelijke fietsenmaker.. Hij had een nieuwe buitenband voor slechts 25 euro. We hebben op een pleintje in de zon de band verwisseld. Tussentijds hebben we ons uitgestelde ontbijt genuttigd. Nadat we het wiel weer hadden gemonteerd bleek de buitenband tegen het spatbord aan te lopen. De enige oplossing was een smallere buitenband..Wij weer terug naar de fietsenmaker de situatie uitgelegd. De fietsenmaker heeft ons een smallere band geleverd en we kregen nog 8 euro terug. Hij heeft ons nog geholpen met de band te wisselen. Deze fietsenmaker verdiende een fooi, echt zeer klantgericht. Alles weer op de fietst gepakt en onze reis vervolgd. We gingen nu echt weer de bergen in. Er stond ons een leuke verrassing te wachten. We volgde de route met de pijlen op de weg. Dat hebben we geweten, onze inmiddels Mongoolse vriendin had halverwege zin in een drankje. Het terras lag iets onder de route. Van hieruit zijn we verder gefietst. Het stijgingspercentage was dusdanig dat we nog maar 5 tot 6 km per uur konden fietsen, 9 tot 10 %, er kwam geen einde aan. Voor het eerst hadden we het kleinste verzet nodig. Na circa 2 uur zwoegen waren we eindelijk boven. Onze Mongoolse vriendin kreeg de trappers niet meer rond en is halverwege gaan lopen. Op haar verzoek zijn wij door gefietst. Boven op de top van de Cebreiro hadden we een prachtig uitzicht, het was helder weer. Op de top was ook een kleine markt, hier hebben we een stuk koek (veel te duur) gekocht, wilde perzikken en druiven. Nadat we weer waren aangesterkt zijn we verder gefietst. We moesten nog 3 bergen van 7% over daarna was het een afdaling van 15 km lang. Soms reden we dik 55 km per uur. Nu ging het snel met de kilometers. Na ongeveer 45 minuten waren we op de plaats van bestemming. In het dorp Triacastela hebben we onderdak gezocht. We kwamen bij een Hostel met een vreemde eigenaar. Hij stonk naar drank, vooraf een rondleiding door het hostel gehad, voor 1 nacht was het prima. We hebben ons ingeschreven en zijn naar de kamer gegaan. Na de gebruikelijke activiteiten (opfrissen, wielerspullen wassen etc) zijn we het centrum ingelopen. We hebben wederom voor 10 euro een drie gangen pelgrim menu genomen. Dit keer was het niet verkeerd. Tijdens het eten (inmiddels 20.00 uur) kwam onze Mongoolse vriendin weer aan fietsen. Toeval bestaat niet, echt ongelooflijk dat zij ons in dit kleine dorpje weer treft. Op het terras met een Portoricaan, Canadees en Japanner gesproken. De pelgrims komen overal vandaan, echt verbazingwekkend dat mensen uit diverse werelddelen naar Spanje komen om een pelgrimstocht van circa 1000 km gaan lopen, heel bijzonder. Het is nu 22.30 uur na zo'n zware dag tijd om te gaan slapen. We hebben vandaag 77 km gefietst en we moeten nog 140 km naar Santiago. Het begint nu  echt op te schieten. Wordt vervogd.