Dag 30

Ook vanmorgen weer om 7.00 uur op gestaan.
We (Bart en Johan) hebben een heerlijke rustige nacht gehad. We hebben Frits vannacht naar de bank in de huiskamer verbannen, dit keer geen gesnurk, heerlijk. Onze kamergenoot uit Mongolië kon dit ook erg waarderen. Na een ontbijt in de refugio stonden we 8.15 op straat. Het was stervens koud (11 graden op 800 meter hoogte), dit hadden we niet eerder mee gemaakt. Voor vertrek was er een moment van zorg nl de achterband van Johan zijn fiets zag er gehavend uit. Volgens Frits was het een oppervlakkige beschadiging en konden we het risico wel nemen. We zijn direct vlot gaan fietsen met de hoop dat we het snel warm zouden krijgen. Dat warm worden viel tegen, pas na 15 km begon het iets aangenamer te worden. Besloten in het dorp Astorga een bak koffie te nemen, daar kwamen we onze vriendin uit Mongolië tegen, dit keer geen Ruud (haha). We hebben wat foto's gemaakt, een bakje koffie om een beetje op te warmen. Daarna via het centrum van Astorga naar de kathedraal gefietst, deze was aan de buitenkant fraai om te zien. Strak naast de kathedraal stond een paleis die door architect Gaudi was ontworpen, ook een prachtig gebouw. De Mongoolse dame vond het erg gezellig met ons en reed een stukje met ons op. Toen we echt aan de klim begonnen kon ze ons tempo niet meer bijbenen en hebben we afscheid van haar genomen. We moesten vandaag van 800 naar 1540 meter klimmen over een afstand van 8 km. Er zaten soms stukken bij van 8% stijging percentage. Het is een kwestie van de rust bewaren en een licht verzet trappen dan kom je vanzelf een keer boven. Hoe hoger we kwamen des te mooier het uitzicht. Het voelde een beetje als het duinen gebied of de Posbank maar dan op hoogte. Het uitzicht was fantastisch. Iets onder het hoogste punt van de col was een gedenk naald. Hier laten sommige pelgrims iets achter (merendeels een steen met tekst van huis mee gebracht) ter herinnering aan een dierbare of met een bepaalde wens. Het was op de top lekker fris.  Na het bereiken van het hoogste punt hebben we de afdaling ingezet. Met behoorlijke snelheid naar beneden suizen, soms wel 50 km per uur. Johan moest zich in houden ivm de beschadigde buitenband. Halverwege de afdaling waren de velgen zo heet van het remmen dat je deze niet meer kon aanraken. De afdaling vervolgd en na half uur waren we in het dal op een hoogte van 500 meter. De eindbestemming voor vandaag kwam in zicht. Tegen 15.30 uur waren we in Ponferrada. Een vrij grote stad waar we op zoek zijn gegaan naar het toeristen bureau. We werden  wederom van het kastje naar de muur gestuurd. Door een soort van zomermarkt was het toeristen bureau verborgen achter een marktkraam. Uiteindelijk na veel vragen toch gevonden. We zijn daarna op zoek gegaan naar het refugio, dat hadden we snel gevonden. We hebben ons opgefrist en zijn daarna de stad ingelopen voor een hapje te eten. Er was in het centrum van alles te doen, live optredens, marktjes etc. Wat ons opvalt dat de Spanjaarden s'avonds pas tot leven komen.. We hebben op een pleintje een drankje gepakt. En wie kwam daar aan fietsen, niet eenzame Ruud maar onze kamer genoot uit Mongolië. We hebben haar het refugio gewezen. Vervolgens wat in het centrum lopen struinen. Tijdens dit schrijven zijn we bij de Italiaan beland. We gaan lekker eten. Vandaag weer een prachtige dag met mooie vergezichten, prachtige klimmetjes, mooi weer en vanaf 10.00 uur lekker warm. Vandaag 75 km op de teller, nog circa 230 km in vier dagen te gaan.